Waar is het wachten op? Beter weer?

Toen ik aankwam in Queens was het 33 graden. Wat op zich warm is, maar goed, het is zomer, dus wat verwacht je? Maar de oplettende lezer denkt nu: 'huh, je kwam toch om 3.30 uur aan in Queens?'. Ja. Ja, dat klopt. Dus dan is 33 graden een horrorshow en zeker iets om over te klagen. En ik klaag graag. Graag en veel. Nou, die ellende ging door tot en met zondag en maandag ging het eindelijk onweren, wat een opluchting. Het is nog steeds wel erg wennen om hier te zijn en ik mis de mensen thuis en m'n eigen huisje en spullen (ben toch materialistischer ingesteld dan ik dacht). Ik merk wel dat het elke dag ietsje makkelijker wordt en als stage begint dan heb ik daar helemaal geen tijd meer voor. 

Dinsdag was door het weer en de jetlag de eerste dag dat ik niet zo moe was en heb ik besloten dat ik woensdag (vandaag) naar Manhattan zou gaan, het werd immers maar 29 graden. Dus vanochtend liep ik om 10 uur naar het metrostation, dat is ongeveer 25 minuten lopen hier vandaan. Je kunt ook met de bus, maar we veroveren één openbaar transport voertuig per dag, vandaag dus de metro. Ik stapte in op het laatste station, dus ik kon niet de verkeerde kant op gaan (en als iemand dat kan, dan ben ik het). Ik stapte uit bij... ja, ik kan wel net doen alsof ik dit nog weet, maar ik heb geen idee. Eerste taal die ik hoorde toen ik de metro uitstapte was Nederlands. Typisch. Ik liep vanuit daar naar Central Park en heb daar een poosje gezeten. Daarna liep ik naar Times Square en toen naar de pier voor een boottocht langs de Manhattan skyline. Dat is wel een aanrader :) De boot voer langs de highlights en vertelde van alles over de stad. Bv dat het Vrijheidsbeeld blauw is van de roest, wat niet de bedoeling was, en gemaakt is door de Fransen (geen wonder dus). Na de boottocht liep ik terug naar Midtown op zoek naar een metrostation en ben ik in één keer in de goede metro gestapt. Suck it.

Het wachten was dus inderdaad op beter weer.

See ya.